Casablanca Airport-Rabat-Fes

Salaam,

Hier een berichtje uit Marokko. Afgelopen maandagochtend zijn we vertrokken vanaf Schiphol naar Casablanca. Een vlucht van circa 3,5 uur. Lekker kort vluchtje. Toch presteerden onze dochters het om een kleine hel te stichten in deze korte tijd. Een tablet, tekenspullen, boekjes, het is karig... het verveelt bijzonder snel en wat ga je dan doen? Juist, een ander lastig vallen. Maar goed, zo lang er geen glas cola of maaltijd over mijn broek gaat, kom ik er wel overheen.
Eenmaal aangekomen in Casablanca hadden we al vrij snel onze huurauto te pakken, Peugeot 301. Alle zooi past er net in. In circa 1,5 uur reden we naar Sale, een stadje tegen Rabat aan. Hier hadden we een prachtige Riad in de oude binnenstad. Oude binnenstad (Medina) is autovrij, dus we moesten de auto aan de buitenkant parkeren, vervolgens werden we opgehaald door iemand van de Riad. De rest van de dag hebben we besteed aan een klein rondje over de Souk (markt) van Sale en het vinden van een eettentje. Daarna was het wel klaar.

Volgende dag was het zwaar bewolkt, zoals voorspeld. We zijn na het heerlijke ontbijt lopend richting de rivier gegaan om daar een bootje te nemen naar de overkant: Rabat. Precies daar bij de rivier kregen wij de stortbui op onze kop die al een poos in gitzwarte wolken boven ons hing. Geen paraplu's, alleen een parasol van de man op het bootje. Niets aan te doen.
Eenmaal weer opgedroogd zijn we de Souk van Rabat ingelopen. Heerlijk rustig nog, wij waren vroeg. De mensen waren helemaal niet opdringerig. Dus niet wat wij gewend zijn: my friend, you want watch, you want handbag? Wat een verademing. Ook nauwelijks toeristen. De Souk is prachtig om te zien, allemaal straatjes met handel. Van etenswaar tot potten en pannen tot kleding. Af en toe lijkt het wel een openlucht-Action.
Vooral het eten is mooi om te zien. Broodje gestoomde koeienkop, jammie! Wij lieten ook een heerlijk vers broodje volscheppen met naar wij dachten malse kip. Bleek een berg malse kippenlevers te zijn. Dank u feestelijk. Toch maar wat anders besteld.
Na de Souk naar de Kasbah van Rabat gelopen voor het hoger gelegen uitzicht over de zee en Sale. De Kasbah bestaat uit allemaal kleine straatjes met blauw geverfde muren. Heel fraai.
Leyla en Yasmin vinden het allemaal wel leuk. Af en toe zijn ze natuurlijk stierlijk vervelend en dat ze absoluut niet luisteren helpt ons ook niet. Uitgerust met twee buggies komen we verder overal en slapen doen ze als de beste.
Woensdagochtend zijn we uit Sale vertrokken om eerst naar de dierentuin van Rabat te gaan om daarna onze weg te vervolgen naar Fes. Dus we reden van Sale door Rabat richting dierentuin. Het verkeer in de steden laat zich het beste samenvatten als: zie maar wat je doet. Aan beide kanten wordt je ingehaald. Afsnijden is vrij normaal, voetgangers zijn vogelvrij. Heel gezellig. Tot het moment dat wij verzocht werden om naar de kant te gaan door oom agent. De sterke arm wist ons te melden dat wij een rood licht hadden gemist. Dat kon wel kloppen want er stond helemaal geen verkeerslicht. Heel druk was hij in het Frans aan het vertellen wat er allemaal mis was. Ik had mijn meest onnozele gezicht opgezet, wat mij heel makkelijk schijnt af te gaan, en wist op iedere vraag alleen maar uit te brengen: huh? Onze besnorde vrind ging het eens bij Sophia proberen in het arabisch, ook hier was een onnozel gezicht zijn deel. Uiteraard hadden wij wel in de gaten wat hij bedoelde: rood licht 50 euro of gordel 30 euro, die ik overigens nog steeds netjes om had. Ondertussen stond hij heel geboeid ieder bonnetje van Europcar te bestuderen, vervolgens mijn rijbewijs en vervolgens het kentekenbewijs. Toen dacht Sophia: ik zal je wat anders geven om te bestuderen en trok haar politiepas. Onkel agent trok gelijk een ander gezicht. Opeens waren we dikke matties, er gingen nog net geen high fives door de auto. Met een grote smile en de groeten thuis, konden wij onze weg vervolgen, op naar de dierentuin.
Ook hier weer donkere wolken. Geen weer voor de dierentuin. Dat was ook te zien op het parkeerterrein waar geen auto's stonden. Prima! Prive dierentuin heeft wel wat. Wij hadden al begrepen dat de dierentuin de moeite waard was. Helemaal nieuw aangelegd. Yasmin en Leyla vonden het ook prachtig. En nog een stortbui als toegift. Gelukkig konden wij op tijd een luifeltje vinden om onder te bivakkeren.
Na de dierentuin zijn in een stuk doorgereden naar Fes, in circa 2 uur. We hadden nog twee mogelijke uitstapjes op die route staan: koningsstad Meknes en romeinse overblijfselen Volubilis. Daar was het absoluut geen weer voor. Het kwam tijdens het rijden met bakken uit de lucht.
Einde van de middag waren we in Fes, wederom in een schitterende Riad. Ook hier weer een prachtige binnenplaats met marmerenvloer, fontein in het midden, cederhouten deuren en overal mozaieken. Onze kamer zit op de begane grond aan de binnenplaats. Na deze lange dag hebben besloten om in de Riad te eten, heerlijke tajines.
Vandaag, donderdag, zijn we na het ontbijt met een gids de Medina van Fes ingegaan. Het is zinvol om hier een gids voor te vragen omdat je heel snel verdwaalt in de talloze kleine straatjes en omdat de gids je op plaatsen brengt die je normaal niet tegenkomt. Wij waren gewaarschuwd dat de Souk van Fes een stuk minder relaxt zou zijn dan Rabat of Sale maar het viel reuze mee. We werden eigenlijk niet lastig gevallen. Misschien omdat we met een gids liepen. Onder leiding van de gids hebben we de meeste bezienswaardigheden gezien en zijn we uiteraard bij een leerlooierij geweest. Daar hebben wij een fantastische deal gemaakt voor een riem en poef, denken wij....dat denkt de leerlooier waarschijnlijk ook. Haha.
Yasmin heeft net haar slaapje gehad. Zo direct gaan we weer een rondje lopen. Wat we morgen gaan doen weten we nog niet. Zaterdag gaan we Fes in ieder geval weer verlaten.

Groetjes, Sophia, Mark, Leyla & Yasmin.