Lago de Atitlan, Guatemala

Hola,

Maandag rond 7h stonden we klaar, de bus kwam, we installeerden ons, we gingen de andere passagiers ophalen, we waren compleet en toen.... ging de telefoon. Toch een blokkade in Guatemala. We gingen dus niet. Wel verd.... Vrachtwagenchauffeurs zijn pissig en gooien gewoon de weg dicht. Enfin wij nog een dagje in San Cristobal. We hebben er een heerlijk relaxed dagje van gemaakt. Wel geboekt voor de volgende dag omdat het dinsdag weer zou kunnen, zeiden ze... En dat was zowaar correct.

Volgende dag dus weer in het minibusje plaatsgenomen, klaar voor de rit naar Panajachel in Guatemala. We vertrokken uiteindelijk rond 8h15, maakten een tussenstop rond 10h en kwamen rond 12h30 aan bij de grens. Eerst moesten we bij de Mexicaanse post uitchecken. Dat betekent oa dat je een inreiskaartje wat je bij binnenkomst krijgt weer moet inleveren. Daar werd ook steeds op gehamerd dat je dit kaartje niet mag verliezen, is nogal belangrijk. Een paar Japanners in onze bus waren dit kaartje echter kwijt. Die waren goed in de aap gelogeerd. Hoewel, een medereiziger wist te melden dat als ze 200 pesos in hun paspoort zouden steken het opeens minder belangrijk was. Sterker nog, dan zouden we er allemaal hard om lachen. En jawel, geen vuiltje aan de lucht, stempel hier stempel daar, veel plezier in Guatemala.

Wij hadden al eerder in Merida een Nederlands stel ontmoet en ook weer in San Cristobal en zaten ook bij ons het busje. Zo hadden we een beetje gezellige afleiding tijdens deze lange rit. Zij gingen er eerder uit bij het plaatsje Quetzaltenango, wij moesten toen nog twee uur tot Panajachel. Daar zijn we na circa 12 uur reizen gisteren aangekomen. Bek af. Maar ja, het is noodzakelijk om ergens te komen.
Daarna gelijk een hotel binnengelopen voor een kamer, was het niet helemaal maar omdat we moe waren en Sophia hoofdpijn had, toch maar geregeld. Bleek vreselijk gehorig. Onze Amerikaanse buurvrouw schreeuwde de hele boel bij elkaar. Daarna ging de TV hard aan. Dan maar even naar buiten om te eten en pinnen. Helaas, alle pinautomaten gesloten. Gelukkig konden we een paar eurootjes wisselen en een hapje eten maar we waren goed klaar met deze dag. Vakantie is afzien.

De volgende dag zag alles er gelukkig weer wat rooskleuriger uit. We zijn naar een ander hotel gegaan wat er heel leuk uitziet en nog goedkoper is ook. De eigenaresse van het eerste hotel vond dat maar niets en bood ons met een verongelijkt gezicht prompt een betere kamer aan. Ja dag! Die had ze dan gisterenavond ook wel kunnen geven.

Maar goed, wederom prachtig weer vandaag. Hele vakantie nog maar een buitje gehad. Eh buitje.. het veranderde Palenque in een kwartier in een zijtak van de Zambezi rivier. Ongelofelijk wat een geweld. Nu dus prachtig en tijd voor een uitstapje. We zitten nu aan het Atitlan meer omrings door bergen en drie vulkanen. Het is adembenemend mooi. Zijn met een bootje naar de overkant naar een ander dorpje gegaan: San Pedro. Dit dorpje was in de jaren zeventig erg in trek bij kunstenaars en hippies. En nu nog steeds trekt het veel van dit ongewassen, werkschuw volk. Zo hadden wij er ook drie uit het beloofde land in de bus. Maar goed, dat moeten ze verder zelf weten, zo lang ze ons er niet mee lastig vallen! Was een schattig dorpje. Vervolgens weer terug met de boot, een helf uurtje voor 50 quetzal. Dit keer geen stoeltjes dus gratis ook nog een houten reet kado.

Rest van de dag in Panajachel doorgebracht. Relaxt plaatsje. Veel handwerk te koop en bevolking in klederdracht. Het ziet er mooi uit.

Morgen gaan we weer verder. We gaan eerst naar Chichicastenango. Daar is de grootste markt van midden amerika. Hopen daar weer een boel bedrijvigheid zal zijn. Vandaar uit gaan we verder naar de oude hoofdstad van Guatemala: Antigua. Schijnt weer een schitterend koloniaal stadje te zijn. Tot zover is Guatemala prachtig.

Tot de volgende keer. Hopelijk gaat het bij jullie ook allemaal goed!

Groetjes, Sophia en Mark.

PS het buikje van Sophia groeit gestaag, gaat goed.